Ağ teknolojilerinde son dönemde, donanım merkezli yaklaşımdan yazılım tabanlı bir modele dönüşüm olduğu görüşü büyük bir kesim tarafında kabul görüyor. Elbette ki bu dönüşümün bir gecede gerçekleşmesi beklenmiyor.
Yıkıcı bir değişimin meydana gelmesi için; açıkça görülmesi gereken iki tane koşul bulunuyor. Bunlardan ilki; pazar eğilimlerinin, mevcut çözümlerin gelecekteki müşteri taleplerini karşılamak için kademeli olarak iyileştirilemeyeceğini göstermesi gerekir. Bugün, özel donanım tabanlı altyapıların, büyük bir artış gösteren veri trafiğini yönetmek için uygun maliyetli çözümler olmadıkları söylenebilir. Ayrıca zaman harcatan ve geliştirmesi fazlasıyla maliyetli olan yeni uygulamaları denemek ve uygulamak da zordur. İkinci olarak ise; yeni teknolojiler ve çözüm mimarları, problemlerin üzerine güncel çözümler ile gittiklerini, geleceğin pazar ihtiyaçlarını uygun maliyetle karşıladıklarını ve yeni teknolojiler için gözetilen bir geçişe izin verdiklerini kanıtlamak zorundadırlar.
Bugünün ağ altyapısında, daha sağlam ve daha uygun maliyetli çözüm sunan yenilikçi yaklaşım, iki temel unsur içeriyor. Bunlardan ilki; iletişim fonksiyonlarını da destekleyen endüstri standartlarında platformların maliyetlerini düşürmek için tescilli ve özel donanım platformlarından kaçıştır. Bir diğeri ise, doğal olarak daha esnek ve hızlı yeniliğe imkan veren yazılım tabanlı ağ mimarisine doğru bir geçiş yaşanmasıdır. Bu geçişi güçlendiren iki yazılım teknolojisi vardır. Bunlar; büyük ve karmaşık ağları oluşturmayı ve etkin olarak yönetmeyi kolaylaştıran Yazılım Tanımlı Ağlar (SDN) ve yeni servislerin geliştirilmesi, denenmesi ve tanzim edilmesiyle ilgili maliyetleri azaltarak telekom ağ kaynaklarının kullanımını artıran Ağ Fonksiyonlarını Sanallaştırma (NFV) teknolojisidir.
Yazılım Tanımlı Ağlar (SDN - Software Defined Networking)
“SDN” teriminin kullanım alanında bazı karışıklıklar mevcuttur. Tartışmanın ilk evresinde SDN, bir yazılım tabanlı ağın, iletim ve kontrol katmanları arasındaki yeni bir standart iletişim protokolü olan OpenFlow ile eş anlamlı kullanıldı. Günümüz tanımlamalarında ise, SDN’in küresel bir ağ yaratmak ve merkezi akıllı ağ kontrolü sağlayacak teknolojiler ve protokollerin tümünü ifade ettiği mimari görüş daha ağır basmaktadır.
Open Network Foundation (ONF), açık standartlar geliştirme yoluyla SDN’nin benimsenmesi ve tanıtılması için çalışan bir kurumdur. ONF, SDN’yi; doğrudan programlanabilen ve ağ kontrolünün iletimden ayrıştırıldığı bir yapıyla ortaya çıkan ağ mimarisi olarak tanımlamaktadır. Daha önce her bir ağ cihazına sık sıkıya bağlı olan bu kontrolün, erişilebilir bilgisayara doğru kayması, ağ yapısını mantıksal veya sanal bir varlık olarak kabul eden ağ servisleri ve uygulamalar için altyapının soyutlanmasını sağlamaktadır.
Başka bir ifadeyle SDN, temelde yer alan ağ altyapsını soyutlar , böylece bu altyapı mantıksal ya da sanal bir varlık olarak düşünülebilir. Günümüz tanımında SDN’ye ait 3 asıl unsur bulunmaktadır: kontrol katmanı ile veri katmanının ayrılması sayesinde programlanabilen bir ağ ve merkezi ağ yönetimi. Yazılım tanımlı bir ağda trafik, merkezi bir kontrol noktası tarafından ağdaki herhangi bir anahtar tarafından kullanılan kuralların gerektiğinde değiştirilmesiyle yönetilir. Bugün piyasada olan SDN bağlantılı ürünler, yönlendiricileri, anahtarları ve OpenFlow gibi programlanabilen ağ protokol standartlarını kullanan ağ orkestrasyon yazılımlarını içermektedir.
Ağ Fonksiyonlarını Sanallaştırma (NFV - Network Functions Virtualization)
Veri merkezinden öğrendiğimiz gibi, sanallaştırma teknolojileri, temelde daha az ekipman maliyeti ve daha az güç tüketimi sayesinde CAPEX ve OPEX maliyetlerini azaltarak kaynak kullanımını artırabilmektedir. NFV, daha önce özel olarak geliştirilmiş donanımlar tarafından sağlanan ağ fonksiyonlarının sanallaştırılması amacıyla ETSI Endüstri Tanımlamaları Grubu tarafından ortaya atılmış bir girişimdir. ETSI’nin bu çalışmasının amacı; uygun fonksiyonların, gerekli sanallaştırma ortamını sunan genel, kolay temin edilebilir platformalarda çalışmasını sağlayarak telekom ağı altyapısına ait maliyeti azaltmaktır.
Neredeyse her ağ fonksiyonu sanallaştırılabilir. NFV, pazardaki şu kavramalara odaklanır;
- Sanal Anahtarlama – fiziksel girişler, sanallaştırılmış Ipsec ve SSL VPN kapılarını kullanan sanal yönlendiricilerle sanal sunucular üzerindeki sanal girişlere bağlıdır.
- Sanallaştırılmış Ağ Araçları - bugün özel kutular gerektiren ağ fonksiyonları, sanal bir araç ile yer değiştirebilir. Örnekler, güvenlik duvarları, ağ geçitleri gibi güvenlik fonksiyonları, BRAS ve LTE EPC’dir.
- Sanallaştırılmış Ağ Servisleri- buradaki örnekler trafik analizi, ağ izleme araçları, yük dengeleyicileri ve hızlandırıcılar gibi ağ yönetimi uygulamalarıdır.
- Sanallaştırılmış Uygulamalar- burada neredeyse tüm uygulamaları düşünebilirsiniz. Örneğin, tablet ve akıllı telefon kullanımının artışını desteklemek için, sanallaştırılmış depolama alanı ve fotoğraf görüntüleme servisleri gibi bulut uygulamaları için bugün birçok gelişme olduğunu söyleyebiliriz.
Günümüzün mobil cihaz kaynaklı ağ dünyasını desteklemek için gerekli olan bilişim altyapısı, gittikçe artan çeşitte donanım araç ve gereçlerini içermektedir.
Her bir ağ aracı; trafik yönetimi olsun, güvenlik ya da video işleme olsun, özel işlevi destelemek için optimize edilmesi bakımından kısmen farklıdır. Yeni ağ servisleri başlatmak, servis son kullanıcıda popüler olmazsa yeni cihazın atıl kalma riski olmasına rağmen, genellikle yeni bir sabit fonksiyon gereci eklemeyi gerektirir. Yeni kutu için boşluk ve güç bulmak zahmetli ve çoklu ağ platformunun tüm yaşam döngüsü yönetimi ise karmaşık ve masraflı olabilir. Çoğu operatör, bu “function-per-box” modelinin, yeniliği ve yeni ağ servislerini engellediğine ve yatırım geri dönüşünü azalttığına inanır.
Sanallaştırılmış ağ fonksiyonları için standart bir yaklaşım, endüstri standardı yüksek hacimli sunucular üzerine özel ağ alanlarının birleştirilmesini sağlayarak bu zorlukları azaltmak için çalışır. Ağ fonksiyonlarının sanal versiyonlarını, ağın herhangi bir yerindeki standart donanımlar üzerine uygulama becerisi, yeni ekipman yükleme gerekliliğini ortadan kaldırır ve büyük ölçüde ağ yönetimini kolaylaştırır. CAPEX ve OPEX’in azaltılmasına ek olarak, NFV yeni hizmetlerin piyasaya çıkış sürecini kısaltmak için çalışır ve bireysel servislerin büyük ölçüde ölçeklenebilirliğini sağlar. Standartlara dayalı olmak, yeni girişimcilere ve büyük yeniliklere imkan veren daha açık bir sanal uygulama piyasası oluşturmaktadır.
SDN ve NFV: Bağlantılı ve Tamamlayıcı
Geleceğin yazılım tabanlı ağlarında SDN ve NFV teknolojileri, yazılım tabanlı bir çözümün, farklı unsurlarını ele almaları bakımından tamamlayıcıdırlar. SDN, ağın bütünsel yönetimi aracılığıyla ağ esnekliğini arttırır, hızlı yeniliklere olanak sağlar ve işletim giderlerini azaltır. NFV ise azaltılmış ekipman maliyetleri ve düşük güç tüketimi sayesinde, ağ operatörünün CAPEX ve OPEX giderlerini azaltmak için çalışır. NFV karmaşayı azaltır ve bir ağ yönetimi ve yeni yeteneklerin eklenmesinin daha kolay ve daha hızlı olmasını sağlar. İlginç bir not: Telekom taşıyıcıları birçok NFV girişimini sürdürürken, SDN teknolojisindeki en yüksek ilgi, veri merkezinde ve bulut programlama alanlarındadır. Sonuç olarak, SDN ve NFV’nin bugünün ağlarını değişime sevk ettiği açıkça görülüyor.
15 Şubat Pazartesi günü gerçekleşecek olan “SDN ve NFV Fayda Analizi” etkinliğine ücretsiz katılmak için tıklayınız;
http://www.karel.com.tr/haberler/karel-bulut-bilisim-standardizasyon-calisma-grubu-etkinliginde
Bu yazıyı okuyanlar, bunları da okudu;
Yazılım Tanımlı Sanal Veri Merkezi Mimarisi
8 Harika DevOps Test Yazılımı
BT Envanter Yönetimi Nedir ve Faydaları Nelerdir?
